Babydolfijn Dora

Inleiding 

2020 was een zeer moeilijk jaar voor dierenparken. De meesten zijn een jaar of langer dicht geweest dankzij de pandemie en de lockdowns die daarbij kwamen kijken. Veel parken zijn hierdoor in de problemen geraakt door de oplopende schulden aangezien de dieren uiteraard nog steeds moesten worden verzorgd. Kosten voor voer, materialen en personeel liepen daardoor gewoon door, terwijl er maandenlang geen één bezoeker in het park kwam. Uiteindelijk kwam het verlossende woord; De parken mochten weer open, maar de binnen-locaties moesten gesloten blijven. Dit was nog steeds niet ideaal. Veel parken hebben of bestaan voor een groot deel uit binnen-locaties. Denk bijvoorbeeld aan Burgers Zoo of Dolfinarium Harderwijk. Hierdoor was er veel minder te bieden aan het publiek dan gewoonlijk. Er zijn daarom parken die hebben gekozen om langer gesloten te blijven zoals het Dolfinarium in Harderwijk. Dierenparken in Duitsland besloten wel open te gaan zonder binnen-locaties. Dit was geen makkelijke keuze en ook een soort experiment om te kijken of het publiek dan alsnog naar de dierentuin kwam. Veel soorten zijn hierdoor namelijk niet zichtbaar en je verliest de status als ideale uitje bij alle weersomstandigheden als er nergens een mogelijkheid is om om te schuilen of binnen te zitten. De Zoo in Duisburg ging ook open zonder binnen-locaties. Hiermee verloor het publiek veel populaire soorten. Zo waren het aquarium, tropenhal Rio Negro, het apenhuis, het koalaverblijf en de restaurants bijna 1,5 jaar dicht. De grootste attractie van het park, het Delfinarium met de bekende dolfijnenshow was ook niet te zien in deze tijd.

Dit was de eerste keer sinds de opening van het Delfinarium in 1965 dat het publiek gewoon helemaal geen toegang had tot de dolfijnen in het park. Dit was voor zowel de bezoekers als de dieren heel erg wennen. Voor de coronaperiode waren er twee tot vier shows per dag, afhangend van het seizoen en was het Delfinarium tussen de shows door beperkt toegankelijk. Uiteindelijk werd er bij één vast raam van het Delfinarium een gordijn permanent open gehouden zodat de bezoekers de dolfijnen van een grote afstand alsnog konden bekijken.  Uiteraard ging de verzorging en de training van de dieren gewoon door. In september 2020 werd er een jonge tuimelaar geboren in het Delfinarium Duisburg. Deze 'lockdown-baby' zoals vaste bezoekers haar eerst noemden kreeg later de naam Dora. In 2021 werden de regels langzaam versoepeld. Eerst kon men een tijdvak van een kwartier boeken om de dolfijnen te bekijken in het Delfinarium. Dora verbleef toen nog achter de schermen. Iets later werd dit uitgebreid naar vrije toegang en een aantal maanden geleden werd besloten om de dolfijnenshow weer te introduceren. Helaas was dit van korte duur, nog geen anderhalve week later waren de besmettingen in de regio weer zo hoog dat het Delfinarium dicht moest. Op het moment is de dolfijnenshow weer terug en is Dora ook te zien voor de schermen. Hoe lang dit gaat duren is helaas niet te voorspellen. 

                                                              Zoo Duisburg
Zoo Duisburg is de dierentuin van de Duitse stad Duisburg. Het is een typisch Duitse en zeer aparte dierentuin met een rijke geschiedenis. De dierentuin opende op 12 mei 1934. Het park kenmerkt zich door de twee delen waaruit het bestaat. Deze twee delen zijn verbonden door een loopbrug die recht over de snelweg gaat. Hier loopt ook een spoorweg onderdoor. Hoewel de dierentuin dus letterlijk langs de snelweg ligt is het er verrassend groen en ruim. In de dierentuin worden ongeveer 2150 dieren uit circa 280 soorten gehouden. Zoo Duisburg is vooral beroemd om de aparte soorten die er gehouden worden en werden. Vandaag de dag zijn dit met name de koala's, fossa's, mierenegels, Tasmaanse duivels, boomkangoeroes en de wombat. Ook de dolfijnen zijn erg populair. Zoo Duisburg heeft in het verleden een groot aantal zeezoogdieren gehouden waaronder de tuimelaar, beloega, tucuxidolfijn, kortsnuit of Commerson's dolfijn, bruinvis, boto, Californische zeeleeuw, zeebeer, gewone zeehond, grijze zeehond en de zeeolifant. Van al deze soorten zijn nu alleen de tuimelaar en Californische zeeleeuw nog steeds te zien in het park. De laatste rivierdolfijn stierf in december 2020 en de gewone zeehonden zijn in 2021 verhuisd. De eerste tuimelaars arriveerden in juli 1965 vanuit Miami Seaquarium in Florida, de Verenigde Staten. (Tot op de dag van vandaag worden dolfijnenshows ook wel "Florida delfinschau" genoemd in het Duits omdat in de vroege jaren van dolfijnenshows er veel faciliteiten in Florida lagen). Het ging om twee mannetjes genaamd Flip en Flap en twee vrouwtjes genaamd Perfect en Littlebit die helaas kort na aankomst zijn overleden aan een longontsteking.  Door de jaren heen zijn er verschillende dolfijnen gekomen, geboren en gegaan of overleden. In 1999 ontving Duisburg de laatste twee dolfijnen uit de dierentuin van Antwerpen. Dit waren Iris en haar zoon Ivo. Ivo is al sinds 2000 de fokstier van Duisburg en heeft inmiddels al erg veel jongen verwekt. Ivo uit Zoo Antwerpen en Pepina uit Phantasialand zijn de enige dieren die origineel niet uit het park komen. Alle overige dieren; Delphi, Daisy, Dörte, Dobbie, Debbie en Dora zijn in Zoo Duisburg geboren. Al sinds het begin krijgen alle tuimelaars die in het park zijn geboren een naam beginnend met een 'D'. Ik heb de jongen van de laatste 15 jaar allemaal gevolgd en zien opgroeien.

     Dora en haar familie

Omdat Dora in een periode werd geboren waarin het Delfinarium was gesloten en ze eigenlijk pas sinds kort zichtbaar is heb ik haar niet vanaf het begin gevolgd zoals bij alle andere jonge dolfijnen in Duisburg. Ik heb dus nog niet heel veel over haar te vertellen. Ze is op 27 september 2020 geboren. Haar ouders zijn Delphi en Ivo, die je hieronder ook op de foto's ziet. Haar moeder Delphi werd in 1992 zelf in Zoo Duisburg geboren. Delphi heeft nog drie andere jongen gekregen voor Dora. Dit zijn Dolly in 2007, die nu in Tiergarten Nürnberg woont, Dörte in 2011 en Debbie in 2015. De twee laatste leven nog steeds in Zoo Duisburg. De vader van al deze jongen is Ivo. Dora leeft dus met haar twee volle zussen samen. Wat Dora  apart maakt is dat ze dus nog niet zo gewend is aan het grote publiek en grote aantallen mensen in het Delfinarium. Hierdoor is ze heel erg nieuwsgierig, maar ook erg voorzichtig en verlegen vergeleken met haar (half)broertjes en zusjes op deze leeftijd. Ze blijft nog heel erg bij haar moeder zwemmen en 'plakt' nog erg onder Delphi's buik. De andere jongen waren op deze leeftijd al veel zelfstandiger en kwamen echt in hun eentje naar het glas om alles te bekijken en te spelen. Ze is erg speels en vermaakt zich vooral met het spelen op de bodem. Hier zoekt ze met haar snuit tussen de stenen en over de bodem naar losse stukjes vis of kelp om er vervolgens mee te gaan gooien. Omdat haar moeder Delphi vrij hoog in rang is kan ze ook erg stout zijn naar de andere dolfijnen, die haar niet veel kunnen maken vanwege haar hogere rang als jong van Delphi. Zo stal ze in één van de voorstellingen de oogdopjes van Ivo, die gebruikt worden om aan het publiek te laten zien dat Ivo zonder zicht iets kan apporteren. Ze is nog geen echt showdier, ze maakt geen hoge sprongen en springt nog niet echt mee met de andere dieren. Zoo Duisburg heeft geen aparte training voor de jonge dolfijnen zoals bij andere parken. Zij leren in Duisburg vooral door hun moeder te imiteren en als ze meer en meer interesse gaan krijgen in vis dan worden ze gewoon bij de groepstraining mee genomen. Hierdoor vorderen ze niet zo duidelijk of snel als in andere dolfinaria. Voor nu kan ze dus nog lekker 'baby' zijn en spelen met haar oudere zussen Debbie en Dörte en haar halfbroertje Dobbie.