Océanopolis Brest - Drie Arctische Robben 
Inleiding
Océanopolis Brest is een groot aquarium en educatiecentrum gelegen in Bretagne aan de haven van de stad Brest. Het aquarium beschrijft zichzelf als "Het Nationale Centrum voor wetenschappelijke cultuur gewijd aan de oceaan". Het gebouw zelf bestaat uit drie paviljoenen met een aparte, ietwat futuristische uitstraling. Deze witte imposante gebouwen vormen samen het hele aquariumcomplex. (De vorm van het grootste paviljoen heeft wel wat weg van een krab). De paviljoenen hebben ieder een eigen thema: gematigde zeeën (met de nadruk op de lokale flora en fauna van Bretagne), poolzeeën en tropische zeeën. In een ontdekkingsreis langs ongeveer 50 aquaria maak je kennis met alle aspecten van de onderwaterwereld. Dit klinkt misschien in eerste instantie niet zo groot, maar vergis je daar niet in! Het is echt een groot complex met zeer grote, uitgebreide aquaria, waar je je zeker wel een hele dag kunt vermaken. Er leven ongeveer 10.000 zeedieren en planten van wel duizend verschillende soorten. Waaronder zeldzame soorten zoals de baardrob, ringelrob, zeeotter en congeraal. De indeling van het complex is apart en prikkelend en de dieren zagen er allemaal zeer goed uit! Ik heb geen één dier gezien wat er slecht uitzag, allemaal waren ze in perfecte conditie. Dat is echt een prestatie in een faciliteit waar ze zo veel vissen en andere aquatische dieren huisvesten! Ook waren alle aquaria ontzettend schoon, helder en prachtig beplant. Met name de koralen waren in zeer goede staat. Ik kreeg hiermee het idee dat ze de verzorging en specialistische zorg zoals waterkwaliteit etc. echt heel goed voor elkaar hebben in Océanopolis. Veel aquaria waren ook zo ingericht dat het de dieren stimuleerde om natuurlijk gedrag uit te oefenen zoals bijvoorbeeld tunnels graven, foerageren en socialiseren. Ook was er heel veel focus op educatie. Op sommige stukken heb je bijna het idee dat je in een museum bent in plaats van een aquarium, wat precies het doel was bij de oprichting. Dit zie je onder andere terug in het gebruik van uitgebreide informatieborden, interactieve schermen en spelletjes, diermodellen en botten/tanden van dieren. Zoals bijvoorbeeld een anatomisch correcte replica van een foeragerende walrus en een zeeolifant.
Boven: Verschillende educatiepunten en heel veel zeezoogdieren! Océanopolis is een soort kruising tussen een museum en een aquarium.
Geschiedenis
Océanopolis, ontworpen door architect Jacques Rougerie, opende haar deuren in 1990. Dit kwam voort uit de droom van Éric Hussenot, een zeebioloog met een passie voor zeezoogdieren, en Jean-Paul Alayse, een oceanograaf en specialist in aquariologie. Beide heren hadden begin jaren 80 al het idee om een aquarium-museum op te richten. Uiteindelijk wisten zij meerdere sponsoren en de burgemeester van Brest te overtuigen om dit project te financieren en uit te voeren. Het primaire doel was om een showcase te bieden voor de mariene wetenschappen. In 1988 begon het werk aan Océanopolis, toen nog "La Maison de la Mer" genoemd . Het eerste jaar verwelkomde Océanopolis 500.000 bezoekers en het gemiddelde over de volgende jaren was zo'n 300.000 bezoekers. Bij de opening was alleen het grote paviljoen (met als thema de gematigde zeeën van Bretagne) aanwezig. In 2000 volgde een grote renovatie en werden de twee andere paviljoenen toegevoegd, Deze zijn met elkaar verbonden via een centrale hal vol educatie. Van het Europese onderzoek naar de zee dat in aquaria wordt uitgevoerd vindt zo'n 60% plaats in Océanopolis.
Arctische robbensoorten
In het poolpaviljoen kun je een unicum vinden in de wereld: Drie verschillende Arctische robbensoorten in één verblijf! Namelijk de zeldzame baardrob (die je in Europa alleen nog in een park in Noorwegen kunt vinden), de Arctische ringelrob en een kruising tussen een Arctische ringelrob en een Baltische ringelrob. Tot in 2020 kon je hier ook nog de uiterst zeldzame bandrob zien. Helaas is dit dier, een mannetje genaamd Pierro overleden aan een hartstilstand. Pierro was al 21 jaar oud en kwam in 1999 op een leeftijd van 8 maanden aan in Océanopolis. De baardrobben waren als liefhebber van zeezoogdieren toch wel een hoogtepunt van mijn bezoek! Deze enorme robbensoort kan wel 400 kilo zwaar en 2,50 meter lang worden! Ze zijn beige, grijs of bruin van kleur en ze hebben zeer lange snorharen, (waar ze hun naam aan danken) die ze gebruiken om te foerageren. Ik kan ze eigenlijk alleen maar beschrijven als 'mini-walrussen' of een 'walrus in zeehondvorm'. Langs de kleine ringelrobben leken de dieren nog extra groot en imposant. Echt iets heel anders dan een gewone of grijze zeehond! Er leven twee baardrobben in Océanopolis; Het mannetje Vlad en het vrouwtje Zora. Zij kwamen in 2014 aan samen met nog een vrouwtje genaamd Dinka uit Vladivostok in Oost-Rusland. Het zijn hele rustige en vriendelijke dieren die een erg specialistische zorg nodig hebben. Zo is er in het verblijf ook echt ijs aanwezig om zo het pakijs uit de natuurlijke leefomgeving na te bootsen. Naast de baardrobben leven er in het bassin ook nog twee ringelrobben; Baron, een mannelijke Arctische ringelrob en zijn zoon Junior, een kruising tussen een Arctische en een Baltische ringelrob. Junior is geboren in Burgers' Zoo, waar de dieren een tijd verbleven. De andere dieren uit Burgers Zoo zijn later naar Ecomare verhuisd, waar er nog één dier genaamd Bob leeft. Naast deze twee parken kun je nergens in Europa nog ringelrobben zien in gevangenschap, dus ook deze soort is zeer speciaal! De dieren krijgen elke dag een uitgebreide medische training zoals het bekijken van het gebit, de ogen/oren, buikzijde, het (oefenen van) bloed afnemen en in het geval van Zora het controleren op een mogelijke dracht.
Boven: Drie verschillende Arctische robbensoorten in één verblijf, waaronder de imposante baardrob. Dit is uniek in de wereld!
Zeeotters en Zeehonden
Naast de drie Arctische robbensoorten leven er ook nog andere zeezoogdieren in Océanopolis. Namelijk de gewone en de grijze zeehond. In het totaal zijn er dus vijf verschillende robben te zien in het park! Ik kan zo even geen andere dierentuin of aquarium bedenken die zoveel verschillende robbensoorten heeft. De zeehonden zijn zowel van boven als onderwater te bekijken. Het is een hele speelse groep met dieren uit verschillende dierenparken in Europa; Het mannetje Fite, geboren in 1995 in Zoo Duisburg, Het vrouwtje Nikko, geboren in 1992 in Aquarium D'Esbjerg, Het mannetje Torpenn, geboren in 2014 in Oceonopolis Brest, Het vrouwtje Millie, geboren in 2012 in Aquazoo Friesland en grijze zeehond Naia, geboren in 2005 in Sea Museum of Biarritz. Een andere vrij zeldzame zeezoogdierensoort in Oceánopolis is de zeeotter. Deze kun je in Europa verder alleen zien in Denemarken en Portugal. Ook is er één park in het Verenigd Koninkrijk met zeeotters. In Oceánopolis leven drie mannetjes genaamd: Pukiq, Matchaq en Tangiq. Deze otters zijn als zeer jong dier opgevangen door Alaska Sealife Center. Omdat ze te jong waren om te hebben leren overleven in het wild verblijven zij in permanente opvang. Dit gebeurt vaker en er zijn al eerder dieren uit Alaska naar Europese parken gestuurd. De eerste drie zeeotters arriveerden op 16 juni 2016 in Océanopolis. Dit waren de mannetjes Kesuk, Atka en Pukiq. Op 6 juli overleed helaas het eerste dier al, het mannetje Kesuk. Na een autopsie bleek dat het dier zeer ernstige longschade had. Kesuk werd opgevangen nadat zijn moeder was overleden aan een bacteriele infectie, er werd toen gezegd dat dit er misschien iets mee te maken kon hebben. Vervolgens op 7 oktober dat jaar overleed tot overmaat van ramp ook zeeotter Atka. Dit maal werd er helemaal niets opmerkelijks gevonden bij de autopsie. Atka was ook een van de meest energieke dieren volgens de verzorgers en leek op alle manieren gewoon gezond en normaal gedrag te vertonen. Uiteraard kwamen er vragen vanuit het publiek nadat er zo kort op elkaar twee dieren waren overleden. Het park zegt echter dat het een gevolg is van de zeer moeilijke en specialistische zorg die zeeotters nodig hebben. Dat het park wel in staat is om de dieren in leven te houden blijkt wel uit Pukiq, het derde dier uit de originele groep. Hij leeft inmiddels nog steeds en deelt zijn verblijf dus met Matchaq en Tangic. Zij kwamen in december 2016 aan als vervangers voor de twee overleden dieren. Tot nu toe maken alle dieren het goed. Een uitgebreid team van verzorgers staat dagelijks voor ze klaar en er wordt ook veel aandacht besteed aan de medische training. Naast zeeotters leven er ook Europese otters in het park. De eerste twee dieren arriveerden in maart 2013. Dit waren een mannetje genaamd Boukan en een vrouwtje genaamd Venus. Beide dieren waren in hun voorgaande park (NaturOparC in Hunawhir') al een koppetje. Daar hadden de dieren eerder ook al een jong gekregen. Helaas zijn beide dieren inmiddels aan ouderdom overleden. Boukan in april 2018 en Venus in maart 2020. In het otterverblijf leven nu nog het mannetje Neiko, het vrouwtje Meck en twee jongen geboren in november 2020. Hoewel de Europese otter geen zeldzaamheid is in dierenparken, gaan parken naar mijn idee toch vaker voor de Aziatische kleinklauwotter (in Nederland tenminste) Dus ook deze soort was een leuke toevoeging.
