| 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | 2025 |
3 blogs per pagina, klik op 'Vorige' of op 'Volgende' voor meer blogs uit dit jaar of andere jaartallen
Een obsessie die ooit begon als klein meisje op Texel en nog meer groeide als tiener tijdens mijn tijd bij het Zeeaquarium, heeft uiteindelijk geleid tot dit Blog. Een meerjarige reis door heel Nederland en een heel speurwerk op internet om alle gestrande potvis skeletten en resten van Nederland op de kaart te zetten. Potvisstrandingen komen niet zo vaak voor in Nederland, vooral niet vergeleken met bijvoorbeeld bruinvissen of andere dolfijnachtigen. Potvissen komen namelijk niet vast voor in de Noordzee. Potvisstrandingen en botten van deze dieren zorgen al eeuwen voor verwondering onder mensen en zijn in Nederland vrij iconisch geworden. Generaties lang verwonderen deze enorme gevaartes op het strand jong en oud. Men komt vaak van over het hele land kijken naar zo'n stranding en ook naar de skeletten in musea. Iedere ochtend In het zeeaquarium Bergen aan Zee stond ik langs het skelet van de potvis. Ik maakte de ruimte schoon, stofte ik de potvis af en poetste de educatieve bordjes over de potvis en andere walvisachtigen, hopend dat ik ook met de echte, levende walvisachtigen zou werken. Die droom is inmiddels uitgekomen! Skeletten van potvissen zijn in verschillende Nederlandse musea te zien. Al deze dieren hadden een leven, een karakter en een eigen verhaal. Mijn doel was om ze allemaal te bezoeken, dat is inmiddels gelukt! Lees Meer
In 2011 schreef ik al eens over het Zeehondencentrum in Pieterburen, toen nog Zeehondencrèche genoemd, onder leiding van Lenie 't Hart. Dat was ook de laatste keer dat ik dit opvangcentrum bezocht heb en mijn blog was redelijk beknopt merk ik als ik het nu teruglees. Misschien was dat deels door teleurstelling. Ik kwam daar toen om een specifieke soort zeehond te bewonderen (een opgevangen ringelrob), die helaas net de dag van mijn bezoek werd uitgezet. Ik heb de helikopter letterlijk langs horen vliegen die ochtend. Inmiddels heb ik het nieuws vernomen dat het centrum gaat verhuizen naar een nieuwe locatie, buiten Pieterburen. Dit zal nog even wennen worden, want zeehondjes en Pieterburen zijn verbonden en iconisch in Nederland! Het leek mij een goed moment om nog een laatste bezoek te brengen aan Zeehondencentrum in Pieterburen. Hierbij heb ik ook een bezoek achter de schermen gehad en een eerste blik geworpen op het nieuwe opvangcentrum (wat echt fantastisch groots en mooi is!) Je leest er hier meer over! Lees Meer
Precies een jaar geleden reisde ik af naar de gestrande Mannetjesorka "Reveil" in België. Nu is één van die foto's te zien in een expositie van Aquazoo Düsseldorf genaamd "Memento Mori". Een expositie over het leven, ouder worden en sterven" die loopt van 11 oktober 2024 tot 28 mei 2025. De interactieve tentoonstelling in de Aquazoo gaat over de dood en viert tegelijkertijd het leven. Iets wat ik in mijn artikel over de orka ook benadrukte. Ik bezocht de expositie in Aquazoo Düsseldorf en wil deze bijzondere beelden met jullie delen. In de tentoonstelling volgen bezoekers de levensloop in meerdere, deels interactieve, stations. Tot de hoogtepunten van de tentoonstelling behoren een exemplaar van een Nijlkrokodil van ruim twee meter lang, een dinosaurusschedel en verschillende natuurlijk gevormde dierenmummies. Naast veel spannende objecten toont de tentoonstelling ook levende organismen, zoals grafdelvers (een soort kever), die hun nakomelingen grootbrengen op dode muizen en verrassend zorgzaam zijn. Lees Meer
3/3